Zasady przyjęć do Poradni Specjalistycznych

1. Pacjent na wizytę może zarejestrować się w rejestracji osobiście, telefonicznie, drogą elektroniczną lub przez osoby trzecie.
2. Rejestracja odbywa się w oparciu o harmonogram pracy lekarzy na podstawie prawidłowo wypełnionego skierowania oraz po okazaniu aktualnych wymaganych dokumentów ubezpieczeniowych.
Skierowanie nie jest wymagane do lekarzy specjalistów:

• ginekologa i położnika;
• onkologa;
• psychiatry;
• wenerologa;
• dentysty.

3. Skierowaniem do lekarza specjalisty nie jest karta informacyjna dotycząca świadczeń udzielonych w oddziale szpitalnym, Izbie Przyjęć, Szpitalnym Oddziale Ratunkowym.
4. Skierowanie jest niezbędne w przypadku kiedy Pacjent zgłasza się do poradni:
– po raz pierwszy,
– po raz kolejny, ale z innym problemem zdrowotnym,
5. Skierowanie do poradni specjalistycznej ważne jest do chwili jego realizacji lub traci ważność z chwilą ustania przyczyny kierowania. Termin ważności skierowania nie jest ściśle określony, jeśli jednak skierowanie zostanie przedłożone do realizacji po zbyt długim czasie od daty jego wystawienia, lekarz może podjąć decyzję o konieczności zaktualizowania informacji o stanie zdrowia pacjenta celem zweryfikowania pierwotnej przyczyny kierowania.
6. Pacjenci zapisywani są w kolejności zgłoszeń, jeśli świadczenie nie może być udzielone w dniu zgłoszenia, termin jego realizacji jest uzgadniany z pacjentem w rejestracji następnie pacjent umieszczony jest na liście oczekujących.
7. Pacjent  ma  obowiązek  dostarczyć  oryginał  skierowania w terminie do 14 dni roboczych licząc od dnia wpisania na listę oczekujących.
8.  W przypadku rezygnacji z ustalonego terminu wizyty lub konieczności zmiany terminu obowiązkiem pacjenta jest powiadomienie niezwłocznie o tym fakcie rejestracji przed ustalonym terminem wizyty. Umożliwi to wykorzystanie wolnego terminu przez inne osoby.
9. W przypadku nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia, świadczenie w poradni specjalistycznej powinno być zrealizowane w trybie nagłym, czyli w dniu zgłoszenia. Decyzję o przyjęciu pacjenta w trybie nagłym podejmuje lekarz.

Kierowanie na badania diagnostyczne

Lekarz specjalista może skierować pacjenta na dowolne badanie diagnostyczne wskazane  w koszyku gwarantowanych świadczeń wykonywanych w ramach Ambulatoryjnej Opieki Specjalistycznej, niezbędne do rozpoznania choroby, postawienia diagnozy i  prowadzenia terapii. To lekarz decyduje o potrzebie wykonania badania.
Badania diagnostyczne, na które kieruje lekarz specjalista w ramach umowy z NFZ są bezpłatne, jeśli pacjent wykona je na podstawie obowiązującego skierowania i w miejscu wskazanym przez lekarza kierującego. Jeśli pacjent  objęty stałą opieką specjalistyczną wymaga wykonania badań kontrolnych pozostających w związku z prowadzonym leczeniem, skierowanie na te badania wystawia i pokrywa koszty ich wykonania poradnia specjalistyczna, w której pacjent się leczy. Dotyczy to również poradni specjalistycznej,  do której skierowanie nie jest wymagane.

Osoby uprawnione do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej poza kolejnością:

• Zasłużeni Honorowi Dawcy Krwi, Zasłużeni Dawcy Przeszczepu, Dawcy Przeszczepu,
• inwalidzi wojenni i wojskowi,
• kombatanci oraz niektóre osoby represjonowane będące ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, o których mowa w art. 1-4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego
• działacze opozycji antykomunistycznej i osoby represjonowane z powodów politycznych,
• żołnierze i pracownicy, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
• weterani poszkodowani, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
• kobiety w ciąży, świadczeniobiorcy do 18 roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, posiadający zaświadczenie wydane przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii lub pediatrii.
• świadczeniobiorcy posiadający orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• pacjenci posiadających orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji,
• osoby deportowane do pracy przymusowej.

Prawo do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego przysługuje:

• osobom chorym na gruźlicę;
• osobom zakażonym wirusem HIV;
• inwalidom wojennym i wojskowym, osobom represjonowanym, kombatantom, żołnierzom zastępczej służby wojskowej, działaczom opozycji antykomunistycznej i osobom represjonowanym z powodów politycznych oraz osobom deportowanym do pracy przymusowej;
• cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych;
• w zakresie leczenia uzależnień:
  – osobom zgłaszającym się z powodu uzależnienia,
  – osobom zgłaszającym się z powodu współuzależnienia – osobom spokrewnionym lub niespokrewnionym z osobą uzależnioną, wspólnie z nią zamieszkującą i gospodarującą, oraz             
  – osobom, których stan psychiczny powstał na skutek pozostawania w związku emocjonalnym z osobą uzależnioną;
• uprawnionym żołnierzom lub pracownikom, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;
• weteranom poszkodowanych, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa;
• osobom do 18 r.ż., u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, posiadającym zaświadczenie wydane przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii lub pediatrii;
• osobom posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• osobom posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Pacjenci ze szczególnymi uprawnieniami są przyjmowani po okazaniu dokumentu uprawniającego do udzielania świadczeń zdrowotnych poza kolejnością  tj. bez zapisywania na listy oczekujących.